Aan Tafel!

Januari 2019

Op moment van schrijven heb ik nog geen idee wie de Omroepman of –vrouw van het Jaar is geworden. De afgelopen twee jaar met Eva en Floortje (2016) lijkt de redactie van dit vakblad wel met een vrouwelijke inhaalslag bezig. Heb de winnaars eens op sekse getoetst en van de 26 winnaars waren er maar vijf vrouw sinds 1991.

Terwijl ik absoluut zeker weet dat in de omroepindustrie echt heel veel vrouwen werken.

Dat is wel voornamelijk achter de camera’s, in feite dus de buitenbeeld bepalende professionals. Voor de camera’s wil het maar niet echt vlotten. Zelfs de NPO haalt die verplichte m/v quota nog steeds niet. Een bijzonder feodale verkiezingsprocedure dus eigenlijk. Het betreft toch toonaangevende persoonlijkheden waar ik ook wel wat van vind, best op zou willen stemmen of in mijn column eens goed op de korrel zou willen nemen op basis van zijn/haar nominatie.

Neem dan mijn branche, de reclame- en sponsorindustrie.

Wij nomineren ons een ongeluk en delen ook vele persoonlijkheidsprijzen uit in de gekste categorieën. Een overladen award winning systeem bepaalt in deze branche je status, klantenpakket en last but not least je salaris en vooral emolumenten in de vorm van snelle auto’s.

Voor bijna alle grappen en grollen die we in de reclamebranche uithalen, is wel een award in het leven geroepen. Weken van tevoren kan iedereen zijn/haar stem uitbrengen en wordt binnen bureaus zwaar gestemd op eigen kandidaten. Zelfs ik ben een keer genomineerd geweest. Voor Crossmedia Man van het Jaar 2014. Ik duik ook steevast op in lijstjes van top 100 media influentials.

Geen idee wie dat allemaal loopt te bedenken. Zal mijn leeftijd wel zijn. Hecht daar zelf geen enkele waarde aan en laat de diners voorafgaand ook links liggen.

Over diners gesproken: een van de leukste bijkomstigheden van Omroepman/vrouw van het Jaar worden, is dat je ‘s avonds mag aanschuiven bij het steeds meer uitdijende gezelschap van vorige winnaars. John de Mol houdt daar als enige overigens drie stoelen bezet. Een fraai sociaal initiatief van BM, dat het blad maar ook de winnaars een machtig netwerk verschaft.

Maar of de ene personality award industrie nu als te gesloten en feodaal te boek staat en de andere juist weer te open en te amicaal is, één ding hebben ze gemeen: in beide branches komen wel degelijk de sterkste persoonlijkheden bovendrijven. Afkomst en kwaliteit verloochenen zich natuurlijk niet. Ik zou willen pleiten voor sessies, waarbij personalities in zowel de omroep- als reclamewereld wat structureler en in openheid met elkaar aan tafel gaan.

Ik laat de publieke omroep even voor wat die is, want ik blijf voor een reclamevrije omroep. Maar de andere partijen hebben elkaar heel hard nodig. Als de gekozen personalities vanuit de private omroephoek zich meer gaan verbinden met onderscheiden personalities uit de reclamewereld kan dit zeer fraaie inzichten opleveren.

Mannen als Menno Geelen, commercieel directeur Ajax (sponsor personality 2017) en Hans Erik Tuijt, global sponsorbaas van Heineken (personality 2016) en uiteraard hun voorgangers zouden wat regelmatiger van gedachten moeten wisselen met de BM-winnaars.

Dan lijkt mij de cirkel van influentials ronder en intrigerender. Daar moeten toch fraaie nieuwe mediamodellen uitkomen. Uitwisseling van elkaars personeel, netwerken en kennis propageer ik dan ook ten zeerste. Ik weet uit ervaring hoe rewarding dit kan zijn. Om dus maar met voormalig Omroepman van het Jaar Matthijs van Nieuwkerk (2012) te spreken: “Aan tafel!”